 Strona główna | Mapa serwisu | English version |
|
| |
Scena niewiedzy | |
Gdybyś był tak zawodowo obcy, mielibyśmy w co płoszyć nasze przejściowe osobności. Ten dzień można by wyprowadzić z ogólnej zależności, że każda chwila to ułamek obopólnie utracony. A tu jesteśmy dla siebie zdrapką, chociaż nabawiliśmy się smutku, jaki nietrudno odgadnąć. Te nie mogę teraz rozmawiać, a dziękuję, poczęstuję się, nie śpię od przedwczoraj może byłyby naszym pierwszym wspólnym slajdem. Ale ty musiałeś być mądrzejszy, byłeś faktem, który po prostu się zna. Rosłeś bezzielonym zupełnie pnączem w moich jałowych snach. |
| Copywright by Martyna Franczuk |
