 Strona główna | Mapa serwisu | English version |
|
| |
Nieco | |
Mogę się założyć, że gdybym przyszła do ciebie o noc młodsza, chciałbyś mi tej nocy dodać. Tak unieśmiertelniałbyś mnie coraz krótszą, od chwili drobniejszą ze światem o nas dwoje coraz bardziej pomniejszonym. A na nasze tysiąclecia strącano by ze światła płowe pocałunki, litanię pieszczot. Na nasze tysiąclecia galaktyki dawno opustoszałe napływałyby zieleniami i sny zaraz po przebudzeniu zapominane w najszczersze ciało by się obracały. Na nasze tysiąclecia nie udałoby się nas uchwycić w spisie ludności, ani pod telefonem. Bylibyśmy tylko, jak te dwa spojrzenia od wszystkiego mniej pełne, w cieniu rzęs – domyślone. |
| Copywright by Martyna Franczuk |
